مقایسه ی اثربخشی شیوه های آموزشی چندحسی اورتون و فرنالد بر بهبود اختلال نوشتن دانش آموزان نارسانویس شهر ملایر

هدف: مقایسه ی اثربخشی روش های آموزشی چندحسی اورتون و فرنالد بر بهبود اختلال نوشتن دانش آموزان نارسانویس پایه ی دوم ابتدایی به انجام رسید. روش: روش پژوهش، نیمه-آزمایشی با پیش و پس آزمون بوده و جامعه ی آماری آن، شامل دانش آموزان نارسانویسی می شده که در ابتدای سال تحصیلی 93-1392 در مرکز اختلالات یادگیری شهر ملایر نام نویسی کرده بودند. تعداد آن ها بر این اساس،50 نفر بود که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده، 16 نفر از آن ها انتخاب و به­صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی اورتون و فرنالد، جایگزین شدند. برای اطمینان از همگنی آزمودنی ها از نظر ضریب هوشی، از آزمون وکسلر (فرم کودکان) استفاده شد. زمان اجرای متغیر مستقل در هر گروه 14 جلسه ی 45 دقیقه ای بود. یافته­ ها و نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که هر دو روش بر بهبود اختلال نارسانویسی کودکان تأثیر داشته، اما میزان اثربخشی روش اورتون در مقایسه با روش فرنالد بیشتر بوده و این تفاوت از نظر آماری معنادار بوده است. همچنین نتیجه دیگر پژوهش نشان داد که هر دو روش بر روی بهبود اختلال نارسانویسی دانش آموزانِ هر دو جنس، اثربخشی دارند.